Γιατί η χλιαρή (ανύπαρκτη) αντίδραση των ευρωπαίων φίλων μας και άλλων φίλων στη νέα εισβολή της Τουρκίας
Οι πολιτικοί μας, και η κυβέρνηση μαζί, διερωτούνται γιατί η διεθνής κοινότητα (Ευρωπαίοι, Άγγλοι, Αμερικάνοι και άλλοι) δεν αντέδρασε στη νέα τουρκική εισβολή, όπως αντέδρασε και στο θέμα της Ουκρανίας. Εκεί επέβαλαν μάλιστα και κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Και εμείς σαν καλοί Ευρωπαίοι υπάκουοι, όχι υπήκοοι, υπακούμε στις εντολές τους. Ακόμα και τον μεγάλο φίλο μας τον Ρώσο κ. Μουράτοφ δεν τον αφήσαμε να κατεβεί από το αεροπλάνο στη Λάρνακα.
Το θέμα είναι ένα και απλό. Δεν έχουμε πείσει κανένα, ακόμα και τη μάνα μας την ίδια (θυμάστε την Ελένη πριν μερικές εβδομάδες) ότι εδώ στην Κύπρο πρόκειται για εισβολή και κατοχή μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης από ένα κράτος που θέλει να μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και εμείς του κρατάμε την πόρτα ανοιχτή για να μπει. Οι πολιτικοί μας μέχρι τώρα έκαναν το παν και το κατάφεραν πολύ καλά, μάλιστα κατάφεραν να πείσουν τη διεθνή κοινότητα ότι πρόκειται για μια ενδοκυπριακή διαφορά και ότι η Τουρκία είναι αθώα πεζούνα! (βλέπε ομιλίες στα Η.Ε «εισβολή μητέρων πατρίδων», «ενδοκυπριακές συνομιλίες» και το κερασάκι στην τούρτα – «δυο συνιστώσα κράτη θα κάμουν μια νέα Κύπρο»). Από κοινότητα τους αναγνωρίσαμε εμείς σε κράτος. Οι ξένοι ευρωπαίοι πρέσβεις πάνε στο «μη κράτος» και τρώνε με τον κ. Ναμή και φωτογραφίζονται μαζί του. Ο κ. Ναμή είναι παρών και εδώ κοντά μας σε δεξιώσεις από πρεσβείες.
Τώρα έχουμε και τις χιαστές, καλύτερα χεστές, επισκέψεις της αντιπροσωπίας του «μη κράτους» της βόρειας Κύπρου και στην Αθήνα (μπράβο μας). «Εφκάλαμε τα μάτια μας πολλά καλά μόνοι μας».
Όταν βλέπω ευρωπαίους πολίτες στο ιατρείο μου, τους ρωτώ γιατί δεν αντιδρούν στη νέα εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο. Η απάντηση είναι μια. Μα εδώ είναι δυο ξεχωριστά κράτη: το ένα φυσικά μη αναγνωρισμένο, αλλά είναι κράτος , το άλλο είστε εσείς και έχει δικαίωμα και το άλλο «κράτος» στους υδρογονάνθρακες και γι’ αυτό τους προστατεύει η Τουρκία. Τι να πεις τώρα για εισβολή και κατοχή; Έρχεται εδώ ο κ. Μπάιτεν, πάει και εκεί, έρχεται ο κ. Μπανκι Μουν εδώ, πάει και εκεί. Έρχονται οι τουρίστες εδώ, τους στέλνουμε και εκεί, εμείς πάμε για κουμάρι εκεί και οι τουρκοκύπριοι από εκεί ταξιδεύουν σε όλον τον κόσμο με ευρωπαϊκά κυπριακά διαβατήρια.
Η αποτυχία να καταλάβει ο έξω κόσμος ότι πρόκειται για εισβολή και κατοχή την οφείλουμε στους πολιτικούς μας. Εισηγούμαι η κυβέρνηση να τους αυξήσει τη χορηγία για τα καλά που μας έχουν κάμει σε τούτο τον τόπο, για να τους ευχαριστήσει. Έτσι άνθρωποι είμαστε, έτσι πολιτικοί μας αξίζουν.