Τι γυρεύουν οι πολιτικοί στις κηδείες των αγνοουμένων;
Με αφορμή αρκετά παράπονα ασθενών μου, συγγενών αγνοουμένων που έχουν παρευρεθεί στις κηδείες των δικών τους διάφοροι πολιτικοί από όλα τα κόμματα θα ήθελα να αναφέρω τα εξής.
Κατ’ αρχάς η κηδεία ενός αγνοούμενου όπως και κάθε κηδεία αφορά κυρίως τους συγγενείς και τους φίλους οι οποίοι θέλουν να εκφράσουν την λύπη και τον σεβασμό τους, καθώς και την αγάπη τους προς τους συγγενείς και να τιμήσουν το νεκρό.
Κάθε κηδεία προκαλεί θλίψη και την θλίψη αυτή πρέπει να την βιώσουν οι συγγενείς και οι φίλοι του νεκρού. Το να βγαίνει ένας πολιτικός από οποιοδήποτε κόμμα, να μιλά για τον ήρωα νεκρό, για τις αξίες του δίχως να τον γνωρίζει και να μην νοιώθει τίποτα γι αυτόν είναι το λιγότερο που μπορώ να πω ‘’λόγια του αέρα’’.
Και το χειρότερο είναι αν ανήκει στη κυβέρνηση να μιλά για τα κατορθώματα της Κυβέρνησης(για αέριο, πετρέλαιο και πόσο καλή είναι η διακυβέρνηση) το λιγότερο που μπορεί να λεχθεί είναι προσβολή για τον νεκρό. Εάν ο πολιτικός που βγάζει το λόγο είναι της αντιπολίτευσης τότε αρχίζει η ιστορία από την ανάποδη, δηλαδή ότι η Κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα σωστό κ. α.
Σκέφτομαι ότι εάν μπορούσε ο νεκρός να μιλήσει θα τους έλεγε: Κύριοι αφήστε με στην ησυχία μου. Εδώ που είμαι δεν χρειάζεται τουλάχιστον να σας ακούω και να σας βλέπω να σκυλοτρώγεστε για το φαί (λεφτά- δόξα- ψέμα).
Πιστεύω ότι η παρουσία των πολιτικών που βγάζουν λόγους στις κηδείες προκαλεί περισσότερη θλίψη και θυμό στους συγγενείς του νεκρού, διότι δεν είναι ο νεκρός που διάλεξε την μοίρα του, αλλά οι πολιτικοί του το επέβαλλαν με τις αποφάσεις τους και πρέπει να τους ζητούν, συγγνώμη και όχι να διαταράττουν την ηρεμία του.
Εισήγηση μου είναι όταν θέλει να παρευρεθεί ένας πολιτικός στην κηδεία ενός αγνοούμενου να πάει να καταθέσει ένα στεφάνη σε ένδειξη τιμής και σεβασμού στο νεκρό, να κλείσει το στόμα του και να μοιραστεί την θλίψη μαζί με τους συγγενείς και τους φίλους του νεκρού.